بعد از سفر استانی رییس جمهور محترم به قزوین، مطالب قابل تاملی از سوی مسئولان اجرایی استان، خاصه استاندار محترم بیان شد که نیاز به کنکاش بیشتر بیشتر است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس استان قزوین بعد از سفر استانی رییس جمهور محترم به قزوین، مطالب قابل تاملی از سوی مسئولان اجرایی استان، خاصه استاندار محترم بیان شد که نیاز به کنکاش بیشتر است.
*استقبال پرشور!!؛
نخستین نقدی که به این سفر استانی میشود استقبال پرشور «دانش آموزی» از این سفر استانی است.
فکر نمیکنم اینکه دانشآموزان مدارس را که طبیعت سنشان گردش و تعطیلی درس بوده و یا اینکه عده زیادی را از شهرها و روستاهای دور و نزدیک با ایاب و ذهاب و پذیرایی رایگان برای استقبال به مرکز استان آوردن استقبال مردمی باشد.
بگذریم از ریخت و پاش و تحمیل هزینههای سنگین پذیراییهای نامتعارف از محل بیتالمال با توجه به ادعای کمبود منابع درآمدی و ... .
*دستاوردها
اینکه سفر استانی جناب آقای روحانی دستاوردی داشته باشد حقیقتا مایه خرسندی خواهد بود و ما امید فراوان داریم که از این مصوبات، مردم نیز منتفع گردند ولی آنچه که مایه نگرانی بوده و عطف به گذشته نیز میباشد جنبه تبلیغاتی، سیاسی و بعضا نادرست بودن ادعای دولتیها در مورد مصوبات مذکور است.
باید تأسف عمیق خورد به اینکه دوستان مسئول در استانداری، به جای قبول حقیقت اقدام به سفسطههای عجیب در مورد مصوباتی میکنند که اصولا هیچ نقشی در آن نداشته و جالب است برای تفاخر مدام در آن میدمند.
نمونه عینی آن مصوبه انتقال آب طالقان که از پروژههای ارزشمند در استان قزوین محسوب میشود را به عنوان دستاورد سفر استانی دولت اعلام میکنند در حالی که طبق مستندات موجود و نیز اذعان یکی از نمایندگان فعلی قزوین، مصوبه انتقال آب طالقان جزو مصوبات مجلس نهم است که ناشی از پیگیری دلسوزانه حجتالاسلام سید مرتضی حسینی نماینده سابق و جناب آقای داوود محمدی نماینده فعلی است که به ثمر نشسته است!.
جای تعجب است مسئولان دولتی و حامیان فکریشان به جای پاسخ گویی منطقی به بد اخلاقی و اتهام زنیهای ناروا روی آوردهاند!.
مگر سید انقلابی چه تلنگری زدهاند که آقایان چنین بر آشفته شدهاند!؟
البته انتظار به بار نشستن مصوبات در کوتاه مدت غیر منطقی و غیر منصفانه است ولی وقتی قول و فعلها و ادعاهای دولتمردان را در طی 3 سال و اندی ملاحظه میکنیم، به منتقدان باید حق داد سؤالات مکرری در مقابل این همه شانتاژها داشته باشند.
محل بحث بنده کمیت و کیفیت آنچه که در سفر استانی رییس جمهور محترم مصوب شده نیست ضمن اینکه تا حدود زیادی آگاه به مصوبات میباشم بلکه بنده از منظری دیگر به این شعارها و مصوبات مینگرم.
*چند مثال روشن از وعده های نافرجام
1-وعده حل 100 روزه مشکلات اقتصادی
سال 92 آقای روحانی قول 100 روزه حل مشکل اقتصادی مردم را دادند، مسئولان اجرایی پاسخ بفرمایید آیا این قول عملی شد یا وعده توخالی بود!؟
2_ وعده چند باره عبور از رکود
رئیس محترم جمهور تاکنون سه بار نوید عبور از «رکود» را در جمع به مردم داده است در حالی که 3 وزیر ایشان طی نامهای نسبت به ورود رکود به وضعیت «بحران» هشدار دادند!!
3_ نقدینگی
از جمله نقد دولتمردان فعلی به دولت سابق وجود «نقدینگی» سنگین در آن دوره بوده در حالی که امروز نقدینگی طبق نظر کارشناسان حتی حامی دولت، به چند برابر نقدینگی زمان دولت قبل و به حد خطرناک رسیده است!
جالب است از این نقدینگی بخش عمرانی کمترین رقم را برخوردار بوده است.
4_ این داستان همچنان ادامه دارد
البته از اینکه وعدههای رئیس جمهور محترم در عرصههای مختلف محقق نشده حقیقتا موجب تکدر و ناراحتی ست و اگر کسی از این عدم موفقیتها و عدم تحقق وعدهها خرسند باشد باید در ایمان و وطن دوستیاش شک کرد ولی کاش همراهان فکری رئیس جمهور محترم ، به جای اغراق و خدای ناکرده تملق، با مشورت دادنهای صحیح و منطقی به درست تصمیم گرفتن ایشان کمک میکردند!
و حرف آخر اینکه نگرانی منتقدان از مصوبات سفر استانی رئیس جمهور محترم ناشی از شعاری و بی نتیجه بودن وعدههای قبلی ایشان است و بس!!
کاش پاسخ های منطقی داده شود!!
کاش...